Nowy kapitalizm - ale jaki?
ZOBACZ WIĘCEJJerzy Osiatyński
Firma: Narodowy Bank Polski
Stanowisko: członek rady polityki pieniężnej
Firma: Narodowy Bank Polski
Stanowisko: członek rady polityki pieniężnej
Urodził się 2 listopada 1941 r. w Rydze. W 1964 r. ukończył studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki. W 1989 r. otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych. Przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN (2007-2013) oraz członek Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN (2007-2011); członek Komitetu Badań Ekonomicznych NBP (od 2009 r.); od stycznia do kwietnia 2010 r. członek Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie RP, a od października 2010 r. do grudnia 2013 r. doradca społeczny Prezydenta RP. Od 2001 r. jest profesorem w Wyższej Szkole Finansów i Prawa w Bielsku-Białej. Autor książek, podręczników akademickich i rozpraw naukowych z dziedziny teorii ekonomii, finansów publicznych, historii myśli ekonomicznej XX w. oraz transformacji gospodarki od centralnie planowanej do rynkowej. Minister - kierownik Centralnego Urzędu Planowania (1989-1991); minister finansów (1992-1993). W latach 1995-2008 konsultant Banku Światowego, UNDP oraz innych organizacji międzynarodowych i pozarządowych w dziedzinie transformacji gospodarczej, głównie w krajach Europy Środkowej i Wschodniej oraz Wspólnoty Niepodległych Państw. Od 2001 r. członek Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej przy Prezesie Rady Ministrów, a w latach 2004-2006 jej wiceprzewodniczący. Poseł na Sejm X, I, II i III kadencji. Zasiadał w sejmowych komisjach i podkomisjach, zajmujących się finansami publicznymi, integracją europejską, kontrolą publiczną, audytem oraz polityką ekonomiczną. W 1990 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Nowym Jorku. W 1993 r. został wybrany najlepszym ministrem finansów w krajach Centralnej i Wschodniej Europy. W dniu 20 grudnia 2013 r. Prezydent RP powołał prof. Jerzego Osiatyńskiego w skład Rady Polityki Pieniężnej.
Nowy kapitalizm - ale jaki?
ZOBACZ WIĘCEJRatujmy kapitalizm przed nim samym? – próba diagnozy. Liberalna doktryna gospodarcza w ogniu krytyki. Jeśli nie rynek i wolność gospodarcza, to co? Wzrost nie za wszelką cenę – w poszukiwaniu równowagi. Odpowiedzialny rozwój w nowym kontekście. Społeczne obowiązki gospodarki: środowisko, zdrowie, etyka. Migracje i kryzysy a rynek pracy w Europie. Nowe odpowiedzi na tradycyjne pytanie: ile państwa w gospodarce? Państwo jako regulator, kreator polityki gospodarczej, właściciel firm i inwestor – co na to wolny rynek? Rola sektora prywatnego w rozwoju rynku i gospodarki. Pomysł, który zmienia świat – kreatywna siła w gospodarce i życiu społecznym. Misja a zysk – pozorne sprzeczności? Rola lidera we współczesnych organizacjach biznesowych: osobowość i standard etyczny, decyzje i ich konsekwencje.
Oglądasz archiwalną wersję strony Europejskiego Kongresu Gospodarczego.
Co możesz zrobić:
Przejdź do strony bieżącej edycji lub Kontynuuj przeglądanie