Uczestnicy sesji „Wodór - paliwo przyszłości” podczas Europejskiego Kongresu Gospodarczego, zgodzili się, że gaz ten będzie głównym paliwem dla ludzkości. Podstawowe pytanie brzmi: kiedy? Obecnie bowiem przed wodorem jeszcze długa droga do wyparcia klasycznych paliw kopalnych.
- Wodór jest paliwem przyszłości, ale istnieje jeszcze wiele problemów do rozwiązania.
- Dla Polski ważne, aby nie skupiać się na „szarym wodorze”.
- Dla rozwoju gospodarki istotna jest z kolei współpraca biznesu i nauki, np. w tzw. dolinach wodorowych.
Zapraszamy do obejrzenia zapisu dyskusji „Wodór - paliwo przyszłości”, która odbyła się podczas Europejskiego Kongresu Gospodarczego.
Wiele wyzwań stoi przed wodorem. Jednym z nich są ramy prawne, w jakich będzie zachodził rozwój rynku tego paliwa. Silne są obawy, aby nie doszło do przeregulowania...
- Wodór jest akceleratorem energetyki rozproszonej; najtańszy jest tam, gdzie jest produkowany. Jego przewożenie podwyższa koszt – mówi Tomoho Umeda, prezes spółki Hynfra.
Podkreśla, że w praktyce oznacza to, iż nie powinno się tworzyć jednego ogólnokrajowego centrum produkcji wodoru.
- Próba scentralizowania gospodarki wodorowej nie powinna mieć miejsca - wskazuje dobitnie.
Czytaj też:
Polska odpowiada za blisko 10 proc. unijnej emisji CO2Tymczasem powstają koncepcje pewnych regulacji, które w praktyce miałyby znaczący wpływ na produkcję i tworzenie gospodarki wodorowej. Jednym z pomysłów pozostaje tzw. obligo wodorowe.
Na czym miałoby ono polegać?
– W przypadku bardzo dużej produkcji, a wręcz nadprodukcji energii elektrycznej, część mocy z OZE byłaby obligatoryjnie kierowana do elektrolizerów. W ten sposób obligo przyczyniałoby się do produkcji tzw. zielonego wodoru – mówi Michał Piekarski, partner w Baker McKenzie.
Jednak na razie to idea... Jakie regulacje faktycznie wejdą w życie, będzie wiadomo dopiero w przyszłości.
Tymczasem rozwój technologii wodorowych wciąż postępuje. Inwestują w nie także nasze koncerny.
– W tym roku oddamy pierwszy hub wodorowy w Trzebini. To będzie pierwszy hub produkujący wodór o czystości potrzebnej branży motoryzacyjnej – zapowiada Grzegorz Jóźwiak, dyrektor Biura Wdrażania Paliw Alternatywnych w PKN Orlen.
I akcentuje, że koncern chce być liderem w tej dziedzinie - i to nie tylko w skali regionalnej.
Podobnie jest w Grupie Lotos.
– Wodór postrzegamy nie tylko jako wyzwanie, ale także szansę dla Lotosu – mówi Jarosław Wróbel, wiceprezes zarządu ds. inwestycji i innowacji pomorskiej spółki. – Cały wodór i wszystkie związane z nim aspekty mają w naszej strategii ważną pozycję.
Wpływ na to ma fakt, że w Lotosie technologie wodorowe są dobrze znane, ale i położenie spółki. Lokalizacja nad morzem i rozwój morskiej energetyki wiatrowej dają bowiem nadzieję na uzyskanie dostępu do taniej energii elektrycznej. Zwłaszcza w sytuacji, gdy miałaby nadmiar jej produkcji.
Paneliści zauważyli także, że trzeba pamiętać, iż wodór wodorowi nie jest równy.
- Dzisiejszy wodór w większości jest wodorem szarym (opartym na paliwach kopalnych). Jednak to się zmienia, a takie firmy jak nasza wciąż rozwijają technologie wodorowe – zaznacza Marcin Wasilewski, Vice President Process Automation, ABB Poland, Czech Republic, Hungary.
– Faktycznie wodór szary nie jest dobrze postrzegany, choć według ekspertów przez dekadę w naszym kraju to on będzie odgrywał główną rolę. Wszystkie prace skupiają się na tym, aby na szeroką skalę i tanio produkować zielony wodór. Polska także powinna na tym się skupiać w większym stopniu – dodaje Magdalena Maj, kierownik Zespołu Energii i Klimatu Polskiego Instytutu Ekonomicznego.
Stąd też tak istotna jest współpraca biznesu i naukowców. Jak tłumaczy Agnieszka Marciniak, dyrektor Biura Strategii i Rozwoju w Narodowym Centrum Badań i Rozwoju, idealnym miejscem do współpracy są tzw. doliny wodorowe.
– Dzięki temu możemy żenić biznes z nauką, w jednym miejscu mieć naukowców, ale i odbiorców rozwiązań – podkreśla Marciniak.
Przypomnijmy, że wizja gospodarki opartej na wodorze jest coraz realniejsza. Przygotowana została Polska Strategia Wodorowa do roku 2030 z perspektywą do 2040 r. - swego rodzaju odpowiedź na zmiany zachodzące w europejskim i globalnym krajobrazie energetycznym.
Sumując: wodór może odegrać istotną rolę w procesie dekarbonizacji, będącym obecnie centralną częścią globalnych i europejskich wysiłków w dziedzinie energii, koniecznym dla osiągnięcia celów Porozumienia paryskiego.
